คงไม่รู้
ถ้าหากไม่มีใครบอก
สิ่งที่รู้
แต่เราไม่มีคำตอบ
ในทุกๆ วัน
ที่ฉันยังยืนอยู่เคียงข้างเธอ
แต่เธอไม่รู้
หากเธอรู้
แต่เราไม่ใช่คนบอก
สิ่งที่รู้ มันอาจไม่ใช่คำตอบ
ในทุกๆ วัน
ที่ฉันยังมีโอกาสพูดไป
บอกให้เธอรู้
แต่บอกเธอ
ต้องบอกยังไง
ให้สวยงาม
ต้องมีดอกไม้มาวางกอง
เพื่อจะบอกคำนั้น
ต้องมีรุ้งในตอนกลางวัน
ให้มันดูสวยงาม
ต้องอยู่ริมทะเล กอดเธอช้าๆ
แล้วค่อยบอกคำนั้น
อยากให้คำนี้นั้นมันออกมาสวยงามที่สุด
อาจต้องใช้บทกวีนับร้อยหรือเป็นนับพัน
แต่สำหรับฉัน
หากเธอรู้
แต่เราไม่ใช่คนบอก
สิ่งที่รู้ มันอาจไม่ใช่คำตอบ
ในทุกๆ วัน
ที่ฉันยังมีโอกาสพูดไป
บอกให้เธอรู้
แต่บอกเธอ
ต้องบอกยังไง
ให้สวยงาม
ต้องมีดอกไม้มาวางกอง
เพื่อจะบอกคำนั้น
ต้องมีรุ้งในตอนกลางวัน
ให้มันดูสวยงาม
ต้องอยู่ริมทะเล กอดเธอช้าๆ
แล้วค่อยบอกคำนั้น
อยากให้คำนี้นั้นมันออกมาสวยงามที่สุด
อาจต้องใช้บทกวีนับร้อยหรือเป็นนับพัน
แต่สำหรับฉัน
แต่สำหรับฉัน
แค่มีเธอที่ยืนรับฟังก็พอ
ให้เธอรู้
ให้เราได้เป็นคนบอก
สิ่งที่รู้
มันอาจจะเป็นคำตอบ
