แช่มช้อย โสภา
โวหา ใดจะเปรย
งดงาม เหลือเกิน
ใจเพลิน เกินเอื้อนเอ่ย
ฝนยังคู่ฟ้า
ปลายังคู่น้ำ
น้องนางคนงาม
กู้อ้ายแต้กา
ฮักนักฮักหลาย
มั่นหมายบ่โรยรา
เจ้าเป็นนางฟ้า
หรือเทพธิดาบนดอย
โอ้เจ้าหงส์ฟ้า
แก้วตาดุจพลอย
บ่ฮิ้อหลุดลอย
ให้ใครเชยชม
ดอกรักบ่ลอยลม
ก็สุขสมเหลือใด
ผีเสื้อได้ดอมดม
ก็สุขล้นในหัวใจ
ไม่ได้ต้องการ
ที่จะเป็นตำนานรัก
แต่ใจต้องการนัก
แค่เพียงได้รักเจ้าเนิ่นนาน
เมื่อได้พบพาบ
กับแม่นงคาญจึงสานรัก
กายใจพร้อมพลีภักดิ์
เพื่อเพียงได้รักเจ้าเนิ่นนาน
คำฮักน้อง
กูปี้จักเอาไว้ในน้ำ
ก็กลัวหนาว
จักเอาไว้พื้น
อากาศกลางหาว
ก็กลัวหมอกเหมย
ซอนดาวลงมาคะลุม
จักเอาไปใส่ในวังข่วงคุ้ม
ก็กลัวเจ้าปะใส่แล้วลู่เอาไป
ก็เลยเอาไว้ในอก
ในใจตัวชายปี้นี้
จักหื้อมันไห้อะฮิอะฮี้
ยามปี้นอนสะดุ้งตื่นเววา
ถ้าหากว่ารักฉันนี้
ดุจดังดอกบัวที่ผลิบาน
ภายในฉันจึงสุขล้น
เหมือนเจอมักผล
เหมือนเจอนิพพาน
แม้เธอเป็นเจ้าเป็นนาย
ฉันพร้อมพลีกายเป็นบริวาร
เป็นแสงสว่างท่ามกลางใจตน
แม้ยามมืดมนต์ในอวตาร
หมู่ยักษ์หมู่มาร
มิอาจยั่วยุให้หลงไหล
จักอยู่บำรุงทะนุจนชั่ว
อายุสงขัย
ถ้าหากประสงค์ได
ที่เธอต้องการ
และเป็นเรื่องดี
ประสงค์นั้นฉันจะกระทำ
ให้เป็นไปตามกรรมวิธี
บนบาทวิถี
มีเธอให้เกี้ยวพา
งดงามกว่าแคว้นแดนใด
ที่พี่ได้ไปได้เที่ยวมา
มโนภาพไม่มีขุ่นแครง
และเมื่อมีแสงกระทบตา
จึงเห็นตัวสูเจ้า
เป็นเหมือนฮองเฮานั่งเกี้ยวมา
ถ้าหากว่ารักนี้
มาค่ากว่าโภคทรัพย์
และมันยังหายากล้ำ
เหมือนเอดโพธิดำซ่อนในสำรับ
จึงหวงแหนและเก็บรักษา
ซะยิ่งกว่าม้าไพร่พลจอมทัพ
จะเก็บใว้ให้อยู่ในใจ
แม้วันเดือนเคลื่อนไปคณานับ
ไม่ได้ต้องการ
ที่จะเป็นตำนานรัก
แต่ใจต้องการนัก
แค่เพียงได้รักเจ้าเนิ่นนาน
เมื่อได้พบพาบ
กับแม่นงคาญจึงสานรัก
กายใจพร้อมพลีภักดิ์
เพื่อเพียงได้รักเจ้าเนิ่นนาน
แช่มช้อย โสภา
โวหา ใดจะเปรย
งดงาม เหลือเกิน
ใจเพลิน เกินเอื้อนเอ่ย
ฝนยังคู่ฟ้า
ปลายังคู่น้ำ
น้องนางคนงาม
กู้อ้ายแต้กา
ฮักนักฮักหลาย
มั่นหมายบ่โรยรา
เจ้าเป็นนางฟ้า
หรือเทพธิดาบนดอย
โอ้เจ้าหงส์ฟ้า
แก้วตาดุจพลอย
บ่ฮิ้อหลุดลอย
ให้ใครเชยชม
ดอกรักบ่ลอยลม
ก็สุขสมเหลือใด
ผีเสื้อได้ดอมดม
ก็สุขล้นในหัวใจ
ไม่ได้ต้องการ
ที่จะเป็นตำนานรัก
แต่ใจต้องการนัก
แค่เพียงได้รักเจ้าเนิ่นนาน
เมื่อได้พบพาบ
กับแม่นงคาญจึงสานรัก
กายใจพร้อมพลีภักดิ์
เพื่อเพียงได้รักเจ้าเนิ่นนาน
ขอเพียงได้รักเจ้าเนิ่นนาน
