คงเป็นที่ฟ้าเบื้องบน เป็นคนขีดโชคชะตา
สั่งฉันและเธอให้มา ให้ได้พบเจอกัน
ให้ฉันได้มีโอกาศ ลิ้มรสในความชื่นบาน
ให้เรามีกัน มีวันเวลาที่ดี
และเป็นที่ฟ้าเบื้องบน
เป็นคนพรากเราเช่นกัน
ให้เวลาเพียงเเค่นั้น กลับต้องเสียเธอไป
ฉันรู้ว่าไม่มีหวังจะเหนียว
และรั้งเธอไว้ข้างกาย
แต่รุ้ใช่ไหมว่าฉันไม่เคย เสียใจ
แค่เธอรักฉันที่ผ่านมาก็
เป็นเกียรติเกินพอ
ไม่ขออะไรมากมายแค่ได้รักเธอ
แค่มีเวลาช่วงหนึ่งที่สมบูรณ์คือมีเธอ
ชีวิตของฉันก็คุ้มกว่าคนมากมาย
แค่เพียงได้พบได้เจอเธอ นั้นก็ดีเกินพอ
จากนี้ฉันจะไม่ร้อง จะไม่ขออะไร
ถึงเราจะต้องจากกัน ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด
แต่รู้ใช่ไหม ว่าฉันไม่เคยเสียใจ
ที่ได้รักเธอ...
แค่เธอรักฉันที่ผ่านมาก็
เป็นเกียรติเกินพอ
ไม่ขออะไรมากมายแค่ได้รักเธอ
แค่มีเวลาช่วงหนึ่งที่สมบูรณ์คือมีเธอ
ชีวิตของฉันก็คุ้มกว่าคนมากมาย
แค่เพียงได้พบได้เจอเธอ นั้นก็ดีเกินพอ
จากนี้ฉันจะไม่ร้อง จะไม่ขออะไร
ถึงเราจะต้องจากกัน ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด
แต่รู้ใช่ไหม ว่าฉันไม่เคยเสียใจ
ที่ได้รักเธอ...
