จะจ้าง สักพัน

ฉันก็ ไม่หัน ไปมอง

ถึงเธอ จะใส่ทอง

เส้นโต เท่าโซ่รถไฟ

จะขี่..รถเก๋ง

เรือบิน หรือเดินดินไป

สวม สร้อยเพชร

เม็ด โตเท่าไข่

ราคา แค่ไหน

ฉันก็ ไม่มอง..

จะจ้าง สักพัน

ฉันก็ ไม่หันไปแล

เพราะเธอ เคยฝากแผล

ให้ไว้ จนใจกลัดหนอง

จะเป็น คุณหญิง

คุณนายฉัน ก็ไม่มอง

ถึงอย่างไรเธอ ก็ยังต้อง

ขึ้นชื่อ ว่าคน

สองใจ ทุกวัน..

ก่อน อยู่บ้านนา

เขาเรียก กันว่าอีกลอย

มาอยู่ กรุงเทพฯ

มีผัว นายร้อย

เปลี่ยน จากกลอย

มาเป็น แรมจันทร์

แรมจันทร์ แรมใจ

ดีดีไป ตัวใคร ตัวมัน

ซื่อเกินไป ถึงไล่ไม่ทัน

ช้ำช่างมัน นึกว่าฝันเลยไป..

จะจ้าง สักพัน

ฉันก็ ไม่หัน ไปมอง

ถึงตัว จะหุ้มทอง

ไม่มอง ให้โง่ทำไม

สักวัน เถิดหนา

น้ำตา จะนอง หน้าใคร

เขาไม่แล แล้ว คงจะได้

ขึ้นชื่อ คุณนาย

ประจำ โรงแรม..

ก่อน อยู่บ้านนา

เขาเรียก กันว่าอีกลอย

มาอยู่ กรุงเทพฯ

มีผัว นายร้อย

เปลี่ยน จากกลอย

มาเป็น แรมจันทร์

แรมจันทร์ แรมใจ

ดีดีไป ตัวใคร ตัวมัน

ซื่อเกินไป ถึงไล่ไม่ทัน

ช้ำช่างมัน นึกว่าฝันเลยไป..

จะจ้าง สักพัน

ฉันก็ ไม่หัน ไปมอง

ถึงตัว จะหุ้มทอง

ไม่มอง ให้โง่ทำไม

สักวัน เถิดหนา

น้ำตา จะนอง หน้าใคร

เขาไม่แล แล้ว คงจะได้

ขึ้นชื่อ คุณนาย

ประจำ โรงแรม..