เรารักกัน อยู่ด้วยกันสองคน
เพราะความจน ต่างดิ้นรนหางาน
เธอได้งานเด่น
เป็นนักร้องอยู่ห้องอาหาร
ส่วนฉันได้งาน
งานปลูกบ้านเป็นกรรมกร
เรารักกัน อยู่ด้วยกันหลายปี
ไม่เคยมี สิ่งไม่ดีเหมือนก่อน
เธอร้องเพลงอยู่
เธอก็รู้ว่าฉันอาทร
ก่อนฉันเข้านอน
ยังคิดอาวรณ์ ห่วงเธอ
มาวันหนึ่ง ฉันบึ่งเข้าห้องอาหาร
เพื่อรับเธอกลับบ้าน
วันนั้นฉันจึงได้เจอ
มีแขกใจใหญ่ คล้องมาลัยให้เธอ
สุดท้าย เล่าเออ
เธอหลงเห่อ ตามเขาไป
ความรักเอย ก็เลยเป็นน้ำตา
เสียเวลา ต้องกลับมาเสียใจ
พอเห็น คาเฟ่
ใจฉันเขวอกสั่นขวัญหาย
ปวดร้าว ทรวงใน
ยังเสียวหัวใจไม่ ลืม
ความรักเอย ก็เลยเป็นน้ำตา
เสียเวลา ต้องกลับมาเสียใจ
พอเห็น คาเฟ่
ใจฉันเขวอกสั่นขวัญหาย
ปวดร้าว ทรวงใน
ยังเสียวหัวใจไม่ลืม
