บ่อยครั้งที่ฉันมองเห็นเธอมีอาการ

บ่อยครั้งที่เหมือนสายตาเธอนั้น

เหม่อลอยเหมือนคอยใคร

แม้ความจริงของเธอกับเขา

จบกันไปแล้วตั้งเท่าไหร่

แต่เหมือนว่าใจของเธอ

ยังคงคิดถึงแต่เขานั้นเรื่อยมา

ฉันก็กลัวตัวเองจะท้อ

คนที่รอจะเป็นอย่างไร

ถ้าใจเธอยังไม่พร้อม

หากว่ายังมีหวังฉันจะยอม

ขอแค่เธอบอกอะไรหน่อยได้ไหม

เธอลืมเขาได้จริงใช่ไหม

ทำใจได้จริงหรือเปล่า

เธอยังนึกถึงวันเก่าใช่ไหมเธอ

แล้วฉันควรต้องรอไหม

รอเธอแล้วคุ้มหรือเปล่า

กลัวว่าฉันต้องปวดร้าว

หากการรอไม่ทำให้เธอลืมได้จริงจริง

บ่อยครั้งที่ฉันมองเห็นเธอมีอาการ

บ่อยครั้งที่เหมือนสายตาเธอนั้น

ไม่มีฉันในใจ

แม้ความจริงฉันเองก็รู้

ว่าเธอไม่เคยลบเขาไป

แต่ฉันคนนี้ต้องทำอย่างไร

บอกฉันได้ไหมเธอ

ฉันก็กลัวตัวเองจะท้อ

คนที่รอจะเป็นอย่างไร

ถ้าใจเธอยังไม่พร้อม

หากว่ายังมีหวังฉันจะยอม

ขอแค่เธอบอกอะไรหน่อยได้ไหม

เธอลืมเขาได้จริงใช่ไหม

ทำใจได้จริงหรือเปล่า

เธอยังนึกถึงวันเก่าใช่ไหมเธอ

แล้วฉันควรต้องรอไหม

รอเธอแล้วคุ้มหรือเปล่า

กลัวว่าฉันต้องปวดร้าว

หากการรอไม่ทำให้เธอลืมได้จริงจริง

เธอลืมเขาได้จริงใช่ไหม

ทำใจได้จริงหรือเปล่า

เธอยังนึกถึงวันเก่าใช่ไหมเธอ

แล้วฉันควรต้องรอไหม

รอเธอแล้วคุ้มหรือเปล่า

กลัวว่าฉันต้องปวดร้าว

หากการรอไม่ทำให้เธอลืมได้จริงจริง

เธอลืมเขาได้จริงใช่ไหม

ทำใจได้จริงหรือเปล่า

เธอยังนึกถึงวันเก่าใช่ไหมเธอ

แล้วฉันควรต้องรอไหม

รอเธอแล้วคุ้มหรือเปล่า

กลัวว่าฉันต้องปวดร้าว

หากการรอไม่ทำให้เธอลืมได้จริงจริง