คนงาม ทรามวัย
โถไม่ เคลียคลอ
รูปพี่ ไม่หล่อ
พ่อพี่ไม่รวย คนสวย ไม่แล
ยามกินยามนอน
อาวรณ์ อยู่ในดวงแด
อกพี่มีแผล ระทม ไม่วาย
ทำไมเธอจึง ถึงไม่ เมตตา
ความ รัก เจ้าข้า
หายหน้าหายตา
ไม่เห็น เรือนกาย
ใยจึงใจเค็ม
ให้พี่ ลำเค็ญเดียวดาย
อยู่ใน ความรัก
ความรักไม่เห็น สักที
ความรักเจ้าขา
เมตตา พี่บ้างได้ไหม
โปรดจง เห็นใจ
โปรดจง เยื่อใยไมตรี
โถใย แม่คุณ
แม่คุณ ถึงทารุณพี่
เปลี่ยว ฤดี อ๊กใจ สะท้อน
เธอเป็นเทพี พี่เป็น ดอกหญ้า
น้อง รู้ ไหมว่า
น้ำตาพี่ต๊ก อกหนองยามนอน
จงปราณี ดวงใจ อย่าได้อาทร
พี่เฝ้า วิงวอน
ความรักเจ้าขา เจ้าข้า
ความรักเจ้าขา
เมตตา พี่บ้างได้ไหม
โปรดจง เห็นใจ
โปรดจง เยื่อใยไมตรี
โถใย แม่คุณ
แม่คุณ ถึงทารุณพี่
เปลี่ยว ฤดี อ๊กใจ สะท้อน
เธอเป็นเทพี พี่เป็น ดอกหญ้า
น้อง รู้ ไหมว่า
น้ำตาพี่ต๊ก อกหนองยามนอน
จงปราณี ดวงใจ อย่าได้อาทร
พี่เฝ้า วิงวอน
ความรักเจ้าขา เจ้าข้า
