เพียง ครั้งเดียว ที่เจอะกัน
เก็บไปฝัน ถึงเธอ อยู่เสมอ
เมตตา และสงสารเธอ
ซื่อ จนเซ่อ จนน้ำตา ตกใน
มอง เห็นเธอ เศร้าซึม
สะลือ สะลึม ทนดู อยู่ไม่ไหว
ทุกวัน เธอต้อง หมองไหม้
เธอเศร้า เสียใจ
จน นั่งเหม่อตาลอย
ภาพพจน์ หลอกหลอนยามนอน
คง อาวรณ์ หัวใจ อยู่ ไม่น้อย
คนใกล้ อย่างพี่ ยังคอย
เป็นห่วง น้องกลอย
ยังคอย เช็ด น้ำตา
ยัง คอยท่า
เจ้าสิเสีย ความสาว
อ้ายบ่ได้ เมิ๊ดนาย
อ้าย ยังหมาย ฮักเจ้า
ฮัก ให้เจ้า เซากลุ้มอย่าหมอง
ลูก อยู่ท้อง อ้ายเป็นพ่อมันเอง
อย่าเกรงคน นินทา
เช็ดน้ำตา สาน้อง
พี่ มอง เห็นเธอโศกา
แม้ ข้าวปลา น้องก็ไม่ ยอมกิน
คงคิด ถึงเรื่องผ่านมา
เช็ดน้ำตา เจ้าเถิดยุพิน
ผิด เป็นผู้ เตือนใจ
จำไว้ ทีหลัง อย่าดิ้น
อย่ามัว น้ำตา ไหลริน
คนรัก ยุพิน ก็คือพี่ นี้ไง
พี่ คน หัวใจขี้แย
พี่เป็น ผู้แพ้ มันอ่อน หัวใจ
ช่างเถิด เสียแล้ว เสียไป
แก้มน้อง เขาโลม เขาลูบ
หลงอารมณ์ ชั่ววูบ
พี่จะจูบ ซ้ำรอย
มี ปมด้อย ซ่างพี่ บ่ว่า
หยุด น้ำตาเถิดน้อง
เถิดน้อง มันสิเปื้อน ซุดบาง
คน ขาดซ่าง บ่ได้ห่วง กับเขา
เหงา น้ำตาเป็นฟอง
บ่จองเขา คืน ได้
คิดทำไม คิดไป เปล่าประโยชน์
อย่า ไปโทษ ตัวเอง เลยเธอจ๋า
ลืม เสียเถิด
ความหลัง ครั้งผ่านมา
เช็ดน้ำตา
เถิดน้อง อย่าหมองมัว
คิดสั้น คิดหลอน ย้อนหลังกลับ
จะ อาภัพ อนาคต จะดับ สูญ
เอาน้ำตา แก้ปัญหา ไม่สมดุลย์
อย่าว้าวุ่น เรื่องคนอื่น ยิ่งกว่าตัว
ยิ่งคิด ยิ่งเหงา ไม่เอาน่า
ทุก ชีวา ต้องพบ หลบไม่พ้น
สุข ทุกข์ คู่กับโลก ของคน
ตั้งต้น ตั้งใจ เช็ดน้ำตา
เซา ส่าหล่า น้ำตา ราคาแพง
ให้ มันแห้ง จักเทือ
กลับ มายิ้มระเรื่อ
เป็นแฟนอ้าย ฮักกัน
อ้าย เท่านั้น ฮักเจ้าอย่าง จริงใจ
อย่าไปหวน ความหลัง
นั่งงอ น้อ มือ ไว้
