จะโทรมาหาสวรรค์อันใด
บอกได้เลยไม่ว่าง
ไม่ว่าง ยี่สิบสี่ชั่วโมง
จะเสาร์อาทิตย์ ไม่ว่าง
ไม่ว่าวันไหนๆ
ไม่มีเวลาว่าง
พอรับสายคนหลายใจ
จะเป็นจะตายยังไงก็อย่าโทรหา
คนกำลังจะนอน
อย่าโทรมาตอนเที่ยงคืน
หกโมงยังไม่ตื่น
ได้โปรดอย่าโทรกวนใจ
สิบโมงต้องไปทำงาน
ไม่คิดจะรับสายใคร
อยากนอนหลับให้สบาย
พรุ่งนี้มีเรื่องให้คิด
ชีวิตก็ยังยุ่งอยู่
เปิดสมองคิดดู
อย่าโทรอีกเลยรำคาญ
กับคนที่เลิกกันแล้ว
จะเอาอะไรกับมัน
เมื่อเธอเป็นคนที่ทิ้งกัน
จะโทรมาหาสวรรค์อันใด
บอกได้เลยไม่ว่าง
ไม่ว่าง ยี่สิบสี่ชั่วโมง
จะเสาร์อาทิตย์ ไม่ว่าง
ไม่ว่าวันไหนๆ
ไม่มีเวลาว่างพอ
รับสายคนหลายใจ
จะเป็นจะตาย
ยังไงก็อย่าโทรหา
ก็ทำให้มันเกือบตาย
ยังจำได้หรือเปล่า
ยังเจ็บยังทุกข์เศร้า
จะเอาอะไรอีกเหรอ
แค่เนี้ยะก็หนักชีวิต
ไม่คิดได้ยินเสียงเธอ
ถ้าเป็นไปได้ช่วยลบเบอร์
ออกจากชีวิตของเธอให้ที
บอกได้เลยไม่ว่าง
ไม่ว่าง ยี่สิบสี่ชั่วโมง
จะเสาร์อาทิตย์ ไม่ว่าง
ไม่ว่าวันไหนๆ
ไม่มีเวลาว่างพอ
รับสายคนหลายใจ
จะเป็นจะตาย ยังไงก็อย่าโทรหา
ก็ทำให้มันเกือบตาย
ยังจำได้หรือเปล่า
ยังเจ็บยังทุกข์เศร้า
จะเอาอะไรอีกเหรอ
แค่เนี้ยะก็หนักชีวิต
ไม่คิดได้ยินเสียงเธอ
ถ้าเป็นไปได้ช่วยลบเบอร์
ออกจากชีวิตของเธอให้ที
