ကိုယ္ခ်င္းစာနာတတ္ခဲ့ၿပီ
ဆို/စိုးလြင္လြင္
လ်ိွဳ႕ဝွက္လြန္းတဲ့ မ်က္ဝန္းလဲ့ျပာရီမွာ
ခ်စ္ခြန္းဖြဲ႕သီယံုၾကည္ပါတယ္ေမ
ကိုယ့္ဘက္ကဆိုင္ခ်င္ေပမယ့္
သူ႔ဘက္ကမပိုင္ေသး
ေဝးေနရတဲ့ဘဝမွာ ေမရယ္
လြမ္းေနရမွန္း သိရဲ႕လားေလ
လြမ္းေနရမွန္း သိရဲ႕လားေလ....
ေယာက်္ားေလးမို႔
အေဖာ္သင္းဖြဲ႕သီခ်င္းေတြနဲ႔လြမ္း
စကားေလးေတြ မ်ိဳသိပ္ၿပီးလြမ္း
မေနတတ္ ေက်နပ္ေအာင္လြမ္းခြင့္မ႐ွိလို႔
အိပ္မေပ်ာ္ စိတ္ေႂကြႏြမ္းတဲ့အခါ
ေမာင္တစ္ေယာက္ထဲ
က်ိတ္မွိတ္လြမ္းေနတာ
မနီးစပ္ၾကတဲ့ဘဝေတြအလွမ္းကြာ
ကိုယ္ခ်င္းစာၾကာခဲ့ရၿပီေလ
ကိုယ္ခ်င္းစာၾကာခဲ့ရၿပီေလ
ကိုယ္ခ်င္းစာၾကာခဲ့ရၿပီေလ
ကိုယ္ခ်င္းစာၾကာခဲ့ရၿပီေလ
ရက္စက္လြန္းတဲ့ ကံအၿငိဳးနဲ႔လမ္းအသင့္မွာ
လမ္းခြဲရက္ၿပီ မယံုၾကည္စရာေလ
ကိုယ့္ဘက္ကပိုင္ခ်င္ေပမယ့္
သူ႔ဘက္ကမဆိုင္ေတာ့
ေဝးခဲ့ရတဲ့ဘဝလား ေမရယ္
လြမ္းေနရမွန္းသိရဲ႕လားေလ
လြမ္းေနရမွန္းသိရဲ႕လားေလ
ေယာက်္ားေလးမို႔ အေဖာ္သင္းဖြဲ႕
သီခ်င္းေတြနဲ႔လြမ္း
စကားေလးေတြေဝမ်ွၿပီးလြမ္း
မေနတတ္ ေက်နပ္ေအာင္လြမ္းခြင့္မ႐ွိလို႔
အိပ္မေပ်ာ္စိတ္ေႂကြႏြမ္းတဲ့အခါ
ေမတစ္ေယာက္တည္း က်ိတ္မွိတ္လြမ္းေနမွာ
မလြတ္လပ္ေတာ့တဲ့ဘဝေတြအလွမ္းကြာ
ကိုယ္ခ်င္းစာ နာခဲ့ရၿပီေလ
ကိုယ္ခ်င္းစာ နာခဲ့ရၿပီေလ
ကိုယ္ခ်င္းစာ နာခဲ့ရၿပီေလ
ကိုယ္ခ်င္းစာ နာခဲ့ရၿပီေလ
ကိုယ္ခ်င္းစာ နာခဲ့ရၿပီေလ
ကိုခ်င္းစာ...နာ ..ခဲ့...ရ ၿပီ ...ေလ
