Arjun..?
Mengapa kau Arjun..?
Arjun..
Mengapa.. dalam,
Perjalanan cintaku
Selalu ada yang merintangi
Pada diriku yang hina
Takkan lagi ada satu
Runcingnya bambu ..
Menusuk hati mu
Karena aku tak terima ..
Engkau dihina ..
HOoo... Manis...
Biarkanlah A ku..
Aku ini orang kecil
Harus hitung hitung kecil
Pagi, sore ..
Aku slalu menimbang diri
Memang tak pantas..
Bersanding denganmu
Ku pinta padamu kasih,
Pria idaman ku cari
Jangan pergi ..
Tinggalkan ku sendiri ..
Sekuat apapun
tulang di punggungmu
Tak mungkin
mampu membuntutiku
Kita tak berdaya,
walau saling cinta
Berpisah
itu jalan yang utama..
Jubah hitam ini ..
tongkat panjang ini ..
Menjadi
teman sependeritaanku
Kerudungmu yang cantik,
Bersulam bermanik,
Tak mungkin
bersatu dalam koperku
Hai lelaki pengembara ..
Biarkan ku ikut serta ..
Matipun aku rela ..
Bagai Rama dan Sinta ..
Seiya dan sekata ..
Takkan lagi ada satu
Runcingnya bambu,
Menusuk hati mu
Karena aku tak terima ..
Engkau dihina..
Sekuat apapun
tulang di punggungmu
Tak mungkin
Mampu membuntutiku
Kita tak berdaya,
Walau saling cinta
Berpisah,
itu jalan yang utama..
Jubah hitam ini,
tongkat panjang ini
Menjadi
Teman sependeritaanku
Kerudungmu yang cantik,
Bersulam bermanik,
Tak mungkin ..
Bersatu dalam koperku
Hai lelaki pengembara ..
Biarkan ku ikut serta ..
Matipun aku rela ..
Bagai Rama dan Sinta ..
Seiya dan sekata ..
Takkan lagi ada satu
Runcingnya bambu ..
Menusuk hati mu
Karena aku tak terima
Engkau dihina..