Ben değiştim biliyorum, hem sakal bıraktım

Soğuk gözlerinde buğulanmıştı, ölsen tanıyamazdın

Hâttâ ricardo bile hani vatansız ricardo

Burnumun dibinden geçti geçen gün beni tanıyamadı

Oysa au vieux châteletde akşam sabah beraberdik

üçümüz viyana kahvesi ve sıcak rom içerdik

üstelik o krapfen severdi güzel olurmuş rivayet

Neden ve nasıl sevdiğini anlayamadım gitti

Yalnızlıktan da kurtulup yalnız kalmak isterim

Montmartre metrosu civarında seni gözden kaybettim

O zenci yine arkanda mıydı hiç dikkat etmedim

Ağzında yoksul bir ıslık ıslak bir cıgara gibi

Sidney bichetnin caz havalarını çiğneyip tüküren

O saklasın varsın seni sevdiğini biliyorum ben

Yüzünün renginden geliyor bütün üzüntüsü

Bir gazete aldım ama evde okuyacağım

Kahvelerden birine girip bir grog ısmarlasam

Seni öldürmek için çareler tasarlasam

Sükût bembeyaz buz tutsa bıyıklarımda

Mağrur bir totem gibi sussam konuşmasam

Ve türküm kaybolsa sessizliğin hırçın türküsü

Ve ben unutulsam yazdığım şiirler

Senin için yazdıklarım herkes için yazdıklarım

Eski padişahlar gibi unutulsa birer birer

Ve ben seni unutsam hiç hatırlamasam hiç mi hiç

Ihanetini hatırlamasam şehvetini hatırlamasam

Ellerim oldum olasıya seni unutsalar

Yarı gecenin içinden bir zenci süt beyaz bakıyor

Rue lafayettede dünden bugüne geçiyorum

Eflâtun gözlerini bir grog kadehinde unuttum