ต่าย อรทัย： นานเนิ่นนานแค่ไหนที่คำว่ารักไม่ได้ทำงาน

ต่าย อรทัย： จนเกือบลืมไปเหมือนกัน

ต่าย อรทัย： ว่าการคิดถึงใครมันเป็นอย่างไร

Getsunova： มีแต่ความอ้างว้างที่เดินร่วมทางกันมาแสนไกล

Getsunova： อยากมีคนคอยเข้าใจก็ไม่เคยมีจนเลิกมองหา

ต่าย อรทัย： แต่แล้วก็มีวันนี้วันที่ชีวิตมีเธอเข้ามา

Getsunova： หรือเธอคือคนที่ฟ้ากำหนดลงมาให้เป็นคนนั้น

Both： คนที่จะบอกว่ารักและพูดว่ารักตลอดไป

Getsunova： คนที่จะไม่ไปไหนจะดีจะร้ายจะไม่ทิ้งกัน

Both： คนที่จะอยู่ตรงนี้และมีชีวิตเพื่อกันทุกวัน

Getsunova： คนที่จะดูแลกันจากวันนี้ถึงวันสุดท้าย

ต่าย อรทัย： คือเธอใช่มั้ย

Getsunova： คือเธอใช่มั้ย

Getsunova： นานเนิ่นนานจากนี้ที่คำว่ารักจะได้ทำงาน

Getsunova： ห่วงใยเมื่อยามใกล้กัน

Getsunova： และคอยคิดถึงกันเมื่อยามห่างไกล

ต่าย อรทัย： มีแต่เราเท่านั้นที่เดินร่วมทางไม่ว่าเมื่อไหร่

ต่าย อรทัย： คืนวันที่เคยเหงาใจจะไม่มีทางหวนคืนกลับมา

Getsunova： แต่เพราะว่าในวันนี้วันที่ชีวิตมีเธอเข้ามา

ต่าย อรทัย： หรือเธอเป็นคนที่ฟ้ากำหนดลงมาให้เป็นคนนั้น

Both： คนที่จะบอกว่าฮักและพูดว่าฮักตลอดไป

ต่าย อรทัย： คนที่จะไม่ไปไหนจะดีจะร้ายจะไม่ทิ้งกัน

Both： คนที่จะอยู่ตรงนี้และมีชีวิตเพื่อกันทุกวัน

ต่าย อรทัย： คนที่จะดูแลกันจากวันนี้ถึงวันสุดท้าย

Getsunova： คือเธอใช่มั้ย

ต่าย อรทัย： คือเธอใช่มั้ย

Both： คนที่จะบอกว่าฮักและพูดว่าฮักตลอดไป

Both： คนที่จะไม่ไปไหนจะดีจะร้ายจะไม่ทิ้งกัน

Both： คนที่จะอยู่ตรงนี้และมีชีวิตเพื่อกันทุกวัน

Both： คนที่จะดูแลกันจากวันนี้ถึงวันสุดท้าย

Both： คือเธอใช่มั้ยคือเธอใช่มั้ย