ทบทวนความคิด
วันที่ชีวิตต้องไม่เหลือใคร
เจ็บปวดเกินไป
กับเรื่องร้ายร้ายที่ใจต้องพบเจอ
กลบเกลื่อนเอาไว้
ข้างในรอยยิ้ม
แท้ที่จริงน้ำตาล้นเอ่อ
เหมือนว่าใจมันพังทลาย
ไม่มีชิ้นดี
เมื่อโลกโหดร้าย
จนไม่อยากฝืนเพื่อตื่นขึ้นมา
ไม่อยากลืมตา
ไม่อยากรับรู้
ถึงความเจ็บนี้
ต้องเดินต่อไป
ด้วยแรงที่เหลือ
แม้ว่าทรมานเต็มที
รู้แค่เพียงหัวใจดวงนี้
มันยังเต้นอยู่
ความรักเคยดีต่อหัวใจ
เคยนำทางให้ก้าวเดิน
กลับต้องเผชิญ
กับความเจ็บช้ำ
ดั่งมีดกรีดย้ำหัวใจ
กัดฟันยอมรับความจริง
ในสิ่งที่ต้องเป็นไป
สุดท้าย
ก็แค่ต้องหายใจแล้วไปต่อ
ประคองความหวัง
ไปเท่าที่ยังมีแรงหายใจ
บอกตัวเองไว้
มันอาจจะร้าย
ไปมากกว่านี้
จะต้องผ่านคืน
ที่มันเหน็บหนาว
ไร้แสงดาวในยามราตรี
ใจริบหรี่ยังรอพรุ่งนี้
ให้เดินทางมา
ความรักเคยดีต่อหัวใจ
เคยนำทางให้ก้าวเดิน
กลับต้องเผชิญ
กับความเจ็บช้ำ
ดั่งมีดกรีดย้ำหัวใจ
กัดฟันยอมรับความจริง
ในสิ่งที่ต้องเป็นไป
สุดท้าย
ก็แค่ต้องหายใจแล้วไปต่อ
ความรักเคยดีต่อหัวใจ
เคยนำทางให้ก้าวเดิน
กลับต้องเผชิญ
กับความเจ็บช้ำ
ดั่งมีดกรีดย้ำหัวใจ
กัดฟันยอมรับความจริง
ในสิ่งที่ต้องเป็นไป
สุดท้าย
ก็แค่ต้องหายใจแล้วไปต่อ
ก็แค่ต้องหายใจแล้วไปต่อ
