Θέλεις να ζήσεις τη μεγάλη ζωή

Γιατί σε πνίγει η πόλη

Κάτω από τα σύννεφα, ναι

Γι′ αυτό δε βλέπεις Ήλιε

Κι όμως είστε απλοί θεατές

Από τον καναπέ σας, η κόρη σας πίνει γραμμές

Και για αυτό δίνει κώλο

Είδα την Αθήνα γυμνή

Αντέχω τόση αλήθεια

Σκόνη πέφτει, μ' ακολουθείς

Και θα χαθείς μαζί μας

Πίσω απ′ την ομίχλη φωνές, ή μέσα απ' το τσιμέντο;

Μπάτσοι γύρω πυροβολούν

Μα εσύ θα βγεις το βράδυ

Σε κάτι νεκρά μαγαζιά, να νιώσεις ότι υπάρχεις

Μετά μίλα στο κινητό, να λες πως κάτι κάνεις

Τα στενά κλειστή φυλακή, να δεις πίσ' απ′ τον τοίχο

Μόνο για να λέτε πολλά, και να πουλάτε μούρη

Θόρυβος στις εργατικές

Δε με θυμάσαι τώρα;

Φτάσαμε κοντά στον Θεό, με 13 ορόφους

Βλέπαμε την πόλη να καίγεται και να πέφτει ο θόλος

Γέννησα φωτιά στο κενό, τι με κοιτάζουν όλοι;

Γιατί δεν ταιριάζω μ′ αυτούς

Μέχρι ν' αλλάξουν γνώμη

Κάτω κάνουν′ ραπ τα παιδιά

Άσε με να μιλήσω

Πήρα την ευθύνη σ' αυτό

Στην αστική μου τάξη

Θέλεις να μου κάνεις κακό, μα ′χεις κακό σημάδι

Θα 'θελα να σ′ έχω κοντά, μα η Γη γυρίζει ακόμη

Τόσα καλοκαίρια μισά, σε αυτήν την άδεια πόλη

Η νύχτα μόνο χαμογελά, μετά παγώνουν' όλοι

Πάνω σε καλώδια γυμνά, μετά πεθαίνεις μόνη

Θα 'θελα να σ′ έχω κοντά

Είμαι τρελό τιμόνι

Κι άμα δεν μας βγει πουθενά

Να με θυμάσαι πόρνη

Κι αv είσαι απ′ αυτούς και ξεχνάς

Θα 'στε για πάντα μόνοι

Πάνω από τη Γη που πατά

Η μελαμψή σαν χιόνι

Φτιάξαμε ένα κόσμο για μας

Μα δε χωράς Ηβόνη

Φεύγεις κι ούτε πίσω κοιτάς

Μα θα λυγίσεις πρώτη

Μέσα στο κενό που κολλά

Σ′ αυτή την γκρίζα πόλη

Σα να 'ταν η πρώτη φορά

Που ακούς melodic morning

Θάνατο όσοι λένε για μας

Δεν θα τα νιώσετε όλοι

Μέσα στα καινούργια μου ραπ

Εδώ γαμιέστε όλοι

Η πένα μου πετά χαμηλά

Κι ανακατεύεις χιόνι

Πάνω απ′ τον πλανήτη γυρνά

Μετά σωπαίνουν όλοι

Έλα αρκετά τα αστεία

Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να βάλουμε μία τάξη