ห้องเช่าน้อยๆ
ปากซอยมีร้านเซเว่น
เลิกงานตอนเย็น
ก่อนเคยเป็นเหมือนดังวิมาน
สุขตามประสา
คนบ้านทุ่งเข้ากรุงเจอกัน
แต่พอเจ้าลาเมือบ้าน
ช่วงสงกรานต์มีอันเงียบไป
ตกลงกันไว้
พร้อมวันใดค่อยไปหมายหมั้น
เก็บเงินช่วยกัน
สิ่งที่ฝันนั้นคงไม่ไกล
เดินผ่านครึ่งหวัง
น้องจะพังมันแล้วหรือไร
ทุกวันอ้ายเริ่มหวั่นไหว
หรือเจ้าทิ้งใจ
เพราะอ้ายลำเค็ญ
ผ่านร้านเซเว่น
เช้าเย็นเห็นภาพเก่าๆ
ที่เคยแวะซื้อกับข้าว
ลวกผักนึ่งปลาแม่ค้ารถเข็น
ลูกชิ้นปากซอย
เดินเกี่ยวก้อยด้วยกันยามเย็น
ภาพเก่าหลับตายังเห็น
แต่เดี๋ยวนี้เป็น
เพียงฝันเลื่อนลอย
ความหวังน้อยๆ
อ้ายยังคอยน้อง มาสานต่อ
อย่าทิ้งให้รอ
ส่งข่าวบ้างหนอ ทำไมให้คอย
แม่บังคับแต่งงาน
หรือทางบ้านกีดกันน้องกลอย
เซ่าค่ำอ้ายคึดนำจ้อยๆ
ยังเฝ้าคอยน้องที่ซอยเดิม
ความหวังน้อยๆ
อ้ายยังคอยน้อง มาสานต่อ
อย่าทิ้งให้รอ
ส่งข่าวบ้างหนอ ทำไมให้คอย
แม่บังคับแต่งงาน
หรือทางบ้านกีดกันน้องกลอย
เซ่าค่ำอ้ายคึดนำจ้อยๆ
ยังเฝ้าคอยน้องที่ซอยเดิม
อย่าพังความหวังเคยเริ่ม
รีบกลับมาเติมฝันเราให้เต็ม
