Karşımda Helen kibrin

Ya peki hafiften dans etmeler?

Ey peki sen kaç açık yara üstündesin

Rüzgârın da batısı eteklerinde

Yüzün yok onu da ben çizmiştim

Bir yıldız üstüne

Belki sen ta tirenden

Beki İondan bir tanrıçasın

Etekleri korsan naralarla şişen

Çağırır hâlâ lambaların altına

Bence İdil taçlı kırık yarım ay beyaz

Ah kollarını yitmiş tarih

Alır bütün bir inatla hâlâ beni koynuna

Adadan bir kadın gibi karşılar

Esmer çıplak ayaklarla

Akdenizli bir idedir yüzer hâlâ sularda

Gün sonunda yorgun bir merhaba gibi

Bir yabancı coğrafyada aşina bir ses gibi

Ve deniz önlerinde fotoğraflar çektirmek gibi

Bir olanaksın yıldız gecede seninle uyuyorum

O ki üstüne çizdiğim bir yıldızın

Uçuştu batıdan açıldı ansızın

Ne kadar güzel ama ıssız

Ne kadar uzak ne kadar yalnız

O ki üstüne çizdiğim bir yıldızın

Uçuştu batıdan açıldı ansızın

Ne kadar güzel ama ıssız

Ne kadar uzak ne kadar yalnız

Oysa sen en fazla yalın bir güzelliktin

Kanatlandın pruvasında muhrip bi' teknenin

Kim bilir başında bir çiçekli taç

Sen zafer getirdin eski mermer hüznün üstüne

Benim yüzümde yazdı!

Ve senin zaferler getiren kolların kayıp

Benim yenilgimde bir yabancı alfabe kanıt

Senin ülken beyaz ilahlar gölgesi altında

Benim tanrım daha çocuk, öfkesi çöl öfkesi

Çehren hesaplanamaz hangi isim yazar kaidende

Peki ona görünmüş müydün o gün sen sahiden de

Sen benim zihnimde bir çatışma haline mahal

Sen insan ölçekli felsefenin ortasında bahar

Sen Akdenizin koynunda yontu

Ne çaputsun dallarda ne de karanlık bir yortu

Her nasıl ki sen denizci masallarından mülhemsin

Bir olanaksın yıldız gecede seninle uyuyorum

O ki üstüne çizdiğim bir yıldızın

Uçuştu batıdan açıldı ansızın

Ne kadar güzel ama ıssız

Ne kadar uzak ne kadar yalnız

O ki üstüne çizdiğim bir yıldızın

Uçuştu batıdan açıldı ansızın

Ne kadar güzel ama ıssız

Ne kadar uzak ne kadar yalnız