Ben seni senle sevdim

Koca bir ömrün özlemiyle

İçimdeki çocuğun en sevinçli haliyle

Hesapsız, kitapsız umarsız sevdim...

Sol yanimda olmanı

Varlığınla,inancım olmanı sevdim

Ey yar!

Gecelerimi,düşlerine köprü yaptım

Her gece olduğu gibi

Bu gece de yine gönlünün dergahına

Demir attım...

Gönlümde nağme olup,

Dilime gazel olup düşmeni sevdim..

Dizlerinde uyumayı,

Gözlerinde var oluşumu sevdim...

Ben seni Allah'a olan

Sonsuz inancım kadar sevdim...

Bazen gurbetim oldun sol yanıma

Hüzünlü bir şarkı gibi

Süzüldün gözlerimden mısralarıma

Ben senin mısralarımda

varoluşunu sevdim!

Kendime okutmadan,ezbersiz sevdim

Kaybettiğim yollarımda hep sana vardım

Ve aslında ben sana hep 'yar'dım

Bana yar oluşunla vardım!

İçimi alevlendiren ateş olmanı,

Yaktığın ateşte var olmanı sevdim...

Hüznü,acıyı ve ayr ğı

İçinde sen varsın diye sevdim

Kavgamda varoluşunu,

Aynı savaşta

Gönlünde Şehit düşmeyi sevdim

Ve yeniden doğup

Gözlerinde ölmeyi

Ölümü bile 'sen'li sevdim!