จนกว่าจะถึงวันนั้น - ต่าย อรทัย (Tai Orathai)
Written by：วสุ ห้าวหาญ
มองตะวันลับฟ้า
เหมือนดังว่าหัวใจ
ค่อยค่อยจมลงใน
มหาสมุทรน้ำตา
หลายวันที่เธอหายไป
ก็คงไปใช้เวลา
อยู่กับคนนั้นจนกว่า
จะคิดถึงกันอีกที
โลกหมุนให้เธอกับฉัน
พบเจอกันล้าช้า
รักของเราจึงมา
พร้อมเจ็บที่ยากหลีกหนี
ฉันมีก็เพียงบางวัน
เก็บภาพฝันทุกนาที
เอาไว้บรรเทาเจ็บที่
ทุกคืนใจนี้ต้องเจอ
อาศัยสะพานแสงดาว
ข้ามคืนเหงาที่ทรมาน
ดั่งฟ้าคอยดวงตะวัน
คือฉันที่เฝ้าคอยเธอ
มาอยู่คู่เคียงอีกครั้ง
รับฟังสุขทุกข์ที่เจอ
ล้มตัวนอนหนุนตักเธอ
ก่อนฟ้ามืดค่ำอีกที
อาศัยสะพานแสงดาว
ข้ามคืนเหงาที่ทรมาน
ดั่งฟ้าคอยดวงตะวัน
คือฉันที่เฝ้าคอยเธอ
มาอยู่คู่เคียงอีกครั้ง
รับฟังสุขทุกข์ที่เจอ
ล้มตัวนอนหนุนตักเธอ
ก่อนฟ้ามืดค่ำอีกที
เห็นภาพเธอกับเขา
เป็นเงาในหยดน้ำตา
ถูกสาปให้คอยเวลา
คอยวันที่ฟ้าปรานี
ไม่รู้ว่าเป็นเมื่อใด
สุดท้ายอาจไม่เคยมี
แต่ใจรักจริงดวงนี้
