บางเรื่องเราต้องใช้เวลา
เพื่อเรียนรู้มันเป็นอย่างไร
ความเสียใจเรื่องธรรมดา
กว่าจะผ่านพ้นไป
ต้องใช้เวลา
ร้องไห้จนไม่เหลือน้ำตา
ไม่อยากมีลมหายใจ
ใช้เวลา ใช้เวลา
แม้ยังเจ็บ ยังเสียใจ
เจ็บจนลุกขึ้นยืนไม่ไหว
ทำอะไรก็ร้องไห้
ช่างมันไม่เป็นไร
แผลที่เจ็บ เกินรับไหว
แต่ในสักวันจะจาง
และหายไป
เมื่อเธอใช้เวลาจนเข้าใจ
ทุก ๆ ครั้งที่ยังมีน้ำตา
ปล่อยให้เวลารักษาหัวใจ
ร้องไห้จนไม่เหลือน้ำตา
ไม่อยากมีลมหายใจ
ใช้เวลา ใช้เวลา
แม้ยังเจ็บ ยังเสียใจ
เจ็บจนลุกขึ้นยืนไม่ไหว
ทำอะไรก็ร้องไห้
ช่างมันไม่เป็นไร
แผลที่เจ็บ เกินรับไหว
แต่ในสักวันจะจาง
และหายไป
แค่เธอใช้เวลา
แม้ยังเจ็บ ยังเสียใจ
เจ็บจนลุกขึ้นยืนไม่ไหว
ทำอะไรก็ร้องไห้
ช่างมันไม่เป็นไร
แผลที่เจ็บ เกินรับไหว
แต่ในสักวันจะจาง
และหายไป
เมื่อเธอใช้เวลาจนเข้าใจ
อดทนให้เวลา
พัดพาน้ำตาไป
แผลที่เจ็บ เกินรับไหว
แต่ในสักวันจะจาง
และหายไป
เมื่อเธอใช้เวลาจนเข้าใจ
แค่เธอใช้เวลา
