Bana...

Nerdesin diye Soruyorlar.

Yüreğimin Kıyısının Sahillerinde

otuyorum.

Hiç Kimsesizim...

Ufku izliyorum...

"Sonra...

Gökyüzüne bakıyorum.

Gece Ay aydın..

Ruhum Sana damla damla akıyor...

Gözüm bir yıldıza takılıyor.

En Parlağına

En Işıklı olanına

En Cafcaflısına..

Zifiri Karanlığımda ,Sonsuzluğun Sahibini düşünüyorum...

Dalıp kalıyorum öylece.

Onu İzliyorum bir Kekik kokusunda

Aklımda bir yerlerde

bir Şarkı çalıyor..

Kare Kare,

Gözlerimde bi Sahne...

Anıların geçişini izliyorum

Sonra mı ?.

Herşey Susuyor..

Kalbimin tam ortasında endişeli bir sancı..

Alışamam Ölürüm sandığım Herşeye..

birer... birer, Alışıyorum

En başta Yokluğuna...

Artık Dünlerimde değilim.

Cümlelerim Eksik değil.

Kalbimin endişeli ağrıları da geçiyor..

Bir Menekşe Özleminde ,

Uçsuz Bucaksız Hayallerimde

Ben yine Sonsuzluğun

Sahibini Düşünüyorum....

Kızgınım...

Bizi yan yana yazmayan şu Kadere

Asla Karşılaştırmayan Şu Tesadüflere,

Birlikte Uyanamamıza İzin vermeyen Günlere…

İçimde Kanayan bir Yara olarak, kalmana sebep olan Herşeye

Kırgınım işte...

Varsın eller ,Gönül yarasıdır, Kapanır sansın.

Adını koyamıyorum..

Alışkanlık mısın, yaşama sebebim mi?

Şiir Söz Yazarı/

Yakup_Başkan