Ойлап тұрсам, ау дүние шолақ екен-ай!

Бір-біріне, ей, адамдар қонақ екен-ай!

Арман-ай, өтеді дүние-ай жалған-ай!

Арман-ай, өтеді дүние-ай жалған-ай!

Қырмызыдай ау құлпырған қайран жастық-ай!

Қара жерге қар жаумай-ақ солады екен-ай!

Арман-ай, өтеді дүние жалған-ай!

Кейде оңыңды ай көрсетіп, кейде солыңды-ай

Танытпай-ақ-ау қойды-ау дидарыңды-ай!

Арман-ай, өтеді-ай, дүние-ай, жалған-ай

Арман-ай, өтеді дүние-ай жалған-ай!

Қудым сені-ау, дүние, жалықпай-ақ-ау

Ұстатпадың-ай судағы балықтай-ақ-ай!

Арман-ай, өтеді-ай дүние-ай жалған-ай!

Арман-ай, өтеді-ай дүние-ай жалған-ай!

Арман-ай, өтеді-ай дүние-ай жалған-ай!