ลมโชยฉิว ปลิวกิ่งไม้ไหวสั่น

ดุจดั่งเสียง รำพัน

ให้ชวนฝัน ปรารมณ์

เอื้องดอกน้อย

ลอยกลิ่นตาม สายลม

อบอวลหวน ชวนดม

ชื่นอารมณ์ ไม่วาย

ลมพัดร่วง หอมชื่นทรวง

กลีบร่วง กระจาย

ช่อพยอมกลิ่นหอมอยู่ไม่คลาย

กลิ่นนี้พี่ไม่เคยหน่าย

ชวนฝันไฝ่ ถึงสาว

กระท่อมน้อย

เนินร่มริมสายธาร

เปรียบดั่งทิพย์ วิมาน

ร่มเงาไม้ ทองกวาว

นวลเจ้าเอย พี่ได้เคยพบเจ้า

ก่อนเคยเว้า จำนรรย์

สร้างสวรรค์ จากใจ

คำทุกคำ พี่จดจำ

ถ้อยคำ ให้ไว้

ช่อทองกวาว

ดอกพราว อยู่ไสว

พี่เคยโน้ม ดึงมาให้

แซมผมใส่ ให้นาง

น้องพี่เอ๋ย พี่ไม่เคยคิดหน่าย

พี่ยังรัก ไม่คลาย

ไม่ลืมเนื้อ นวลปราง

รักยังฝัง ใจพี่หวังทุกอย่าง

กลับมาหมาย พบนาง

อย่างเคยเว้า เฝ้าวอน

ทูนหัวพี่ หายโกรธที

เถิดดวง สมร

ช่อทองกวาว

ดอกพราว อยู่สลอน

ดุจวอนสองเราร่วมใจ

ในกระท่อม ทองกวาว...