ေရျပာလႈိင္း ကမ္းေျခဆီ
ေျမနီလမ္းကေလးကို
ျဖတ္ေလ်ွာက္ခဲ့သည္
ေနျခည္ေရာင္ဝါ ျခံဳလႊမ္းသည္ …
ပင္လယ္စင္ေရာ္ေတြ
ပ်ံဝဲလ်က္ရွိသည္ …
အေနာက္ဘက္ မိုးတိမ္ေတြလည္း
ေမ်ာလြင့္ျက သည္ …
အေဝးက ထံုးေစတီေလး
ဖူးေတြ႔မွန္း ရည္
ဆည္းလည္းခတ္သံေတြလည္း
သဲ့သဲ့မ်ွ ကိုယ္ျကားသည္ …
ဆံပင္ေတြ ေမ်ာလြင့္ေနသည္ …
ဒီေရတိုးတက္သံ
သဲ့သဲ့ ျကားသည္
ငိုသံလိုလို ထင္မိသည္ …
တစ္ခ်ိန္တစ္ခါဆီကို ေမ်ွာ္ရည္
အသည္းနင့္ ျမစ္နဒီ …
သကၠရာဇ္ေနာက္ျပန္ အတိတ္သြား
ရထားကေလး တစ္စင္း သည္ …
႐ုတ္တရက္ခြဲခြာကာလ
အေဟာင္းမ်ားသုိ႔ ဆီ …
ကမ္းစပ္နေဘးကရြာေလး
တဲစုစု အိမ္တန္းဆီ …
တူႏွစ္ကိုယ္ မနီးစပ္ႏိုင္ျပီ …
ႏွစ္ကိုယ္တူမွန္းတဲ့
အနာဂတ္ အခ်စ္တုိင္းျပည္ ..
ထူေထာင္ႏိုင္ရန္ စြန္႔စားမည္ …
သူငိုေနစဥ္ ေနဝင္စခ်ဳပ္ညရီ …
ေႏွးတံု႔ေလးကန္ ေျခလွမ္းမ်ားစခဲ့ သည္
တေရြ႕ေရြ႕ေရြက်န္ ရြာကေလး
ျပျပအေဝး သည္ …
တစ္ေန႔ေတာ့ အခ်စ္ေရႊလက္တြဲ
ႏႊဲတက္ဖို႔ ျပန္ခဲ့မည္ …
ကိႏၷရာေခ်ာင္း ျခားေလျပီ …
ကံျကမၼာတရားက
ရွင္ကြဲ ခြဲရက္သည္ …
တိမ္လို ေလလိုလြင့္သြားျပီ …
ရာသီေတြရယ္ အလီလီ
ေျပာင္းလဲခဲ့သည္ …
ႏွလံုးသား ႏႈတ္ငံုေတာ္ဦး
ဖူးပြင့္ခဲ့ ၿပီ …
အေဝးေရာက္ခ်စ္သူျပန္အေရာက္
ေနာက္က်ခဲ့ ၿပီ
အသည္းအသက္လက္လြန္ တစ္ဆင့္စကား
နားနင့္နင့္ ရင္ဆို႔ျပီ …
ျကည္လဲ့စိမ္း ျမနဒီ …
ေရႊေရာင္ငါးေလးေတြ
ရွိတဲ့အရပ္ဆီ …
ေရမွာ ကြယ္လြန္သူ ရွိသည္ …
သူေရ ကိုယ္ျပန္လာတယ္
အတိတ္ေန႔တစ္ေန႔ဆီ …
သဲမြမြေသာင္ခံု တဲစုစုအရပ္ ဆီ …
အေဝးေရာက္ခ်စ္သူ ျပန္အေရာက္
ေနာက္က်ခဲ့ ၿပီ
စေတးခဲ့တဲ့ ေရျပင္ကေလး
လႈိင္းထလို႔ က်န္ခဲ့ျပီ …
ေမွာ္ဆရာကေလး ျဖစ္ခ်င္သည္ …
ပံုျပင္ေဟာင္းကေလး
အသက္သြင္း မိေတာ့မည္ …
တမလြန္ရြာသူ ျမစန္းျကည္ …
ဒီရင္ ဒီလြင္ ဒီနင္ ႏွလံုးသားအရပ္ဆီ …
အထိမ္းအမွတ္ မ်က္ရည္ျမစ္ကေလး
စီးဆင္းခဲ့ သည္ …
အခုေတာ့ ပါးစပ္ရာဇဝင္ေလး
တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ ၿပီ
လႈိင္းအဆင့္ဆင့္ ေရယာဥ္လႈိင္း
လြမ္းရစ္မယ့္ နဒီအပါးဆီ …
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
