Күйін кештім мен бүгін

Көкбөрілердің жаралы

Адым сайын аңдыған

Қақпаннан сирақ қанады

Арландарым атылып

Бөртелер кезді даланы

Айналамның барлығы

Шибөрі болып барады

Тексіз иттің күшігі

Қойдай боп жүннен қырқылды

Бөрібасар дегендер

Сырғалы болып құртылды

Бөлтірігім сақ болшы

Заман келсе де мың түрлі

Сыпырғанмен терімді

Сыпырмас ешкім рухымды

Өңкей зұлым-зымиян

Қара орманның қақпасы

Қара жерде шыңғыртар

Жонынан тілген таспасы

Тұлпар етпес есекті

Маңдайға жаққан қасқасы

Сандуғаштай сайрады

Абадандардан басқасы

Өзекті өртеп барады

Құлаққа жеткен мұңы үйдің

Өткеніме қарасам

Көкжалдарды ойлап жылимын

Жер бетінен өр болып

Тістесіп қана құримын

Оянар деп тағылар

Орманға қарап ұлимын