Жарқырап жайнаған

Жадырап айналаң

Арайын төккен ай ма едін

Сол айдын жарығы ау

Жарқ еткен жаным ау

Мен бойдақ кезде қайда едін?

Гүл көктем бе едін

Кірлетпе менің

Көңіл тереземнің әйнегін

Жайнаған гүл ме едін

Жүргенін күлгенін

Әдемі көйлегіндегі ілгегін

Ай ме едін, Күн бе едін

Ән бе едін, Жыр ме едін

Неге теңерімді білмедім

Ай ме едін, Күн бе едін

Ән бе едін, Жыр ме едін

Неге теңерімді білмедім

Мөлдіреп көздерін

Сөзінен өзгенін

Түспесін жаным еңсеңіз

Шекер мен бал шығар

Сененде ән шығар

Ол қызды көзбен көрсеңіз

Айта бермейді, Қайта келмейді

Қайран жиырма бес пен он сегіз

Жайнаған гүл ме едін

Жүргенін күлгенін

Әдемі көйлегіндегі ілгегін

Ай ме едін, Күн бе едін

Ән бе едін, Жыр ме едін

Неге теңерімді білмедім

Ай ме едін, Күн бе едін

Ән бе едін, Жыр ме едін

Неге теңерімді білмедім

Сүйсініп тағыда

Жайласып жаныма

Әнімді үнсіз тындайсын

Адастым еркімнен

Сүйкімді көркінмен

Жанардың жауын ұрлайсын

Елжіреп сезім, Мөлдіреп көзің

Өзіңде қарап тұрмайсын

Жайнаған гүл ме едін

Жүргенін күлгенін

Әдемі көйлегіндегі ілгегін

Ай ме едін, Күн бе едін

Ән бе едін, Жыр ме едін

Неге теңерімді білмедім

Ай ме едін, Күн бе едін

Ән бе едін, Жыр ме едін

Неге теңерімді білмедім

Неге теңерімді білмедім