เพียงครั้งเดียวที่เจอะกัน
เก็บไปฝันถึงเธออยู่เสมอ
เมตตาและสงสารเธอ
ซื่อจนเซ่อจนน้ำตา ตกใน
มองเห็นเธอเศร้าซึม
สะลือสะลึมทนดูอยู่ไม่ไหว
ทุกวันเธอต้องหมองไหม้
เธอเศร้าเสียใจ
จนนั่งเหม่อตาลอย
ภาพพจน์ หลอกหลอนยามนอน
คงอาวรณ์หัวใจอยู่ไม่น้อย
คนใกล้อย่างพี่ ยังคอย
เป็นห่วงน้องกลอย
ยังคอยเช็ดน้ำตา
ยังคอยท่า
เจ้าสิเสียความสาว
อ้ายบ่ได้เมิ๊ดนาย
อ้าย ยังหมายฮักเจ้า
ฮักให้เจ้าเซากลุ้มอย่าหมอง
ลูกอยู่ท้องอ้ายเป็นพ่อมันเอง
อย่าเกรงคนนินทา
เช็ดน้ำตาสาน้อง
พี่มองเห็นเธอโศกา
แม้ข้าวปลาน้องก็ไม่ ยอมกิน
คงคิดถึงเรื่องผ่านมา
เช็ดน้ำตาเจ้าเถิดยุพิน
ผิดเป็นผู้เตือนใจ
จำไว้ทีหลังอย่าดิ้น
อย่ามัวน้ำตาไหลริน
คนรักยุพินก็คือพี่ นี้ไง
พี่คนหัวใจขี้แย
พี่เป็นผู้แพ้มันอ่อน หัวใจ
ช่างเถิดเสียแล้วเสียไป
แก้มน้องเขาโลมเขาลูบ
หลงอารมณ์ชั่ววูบ
พี่จะจูบซ้ำรอย
มีปมด้อยซ่างพี่บ่ว่า
หยุดน้ำตาเถิดน้อง
เถิดน้องมันสิเปื้อนซุดบาง
คนขาดซ่างบ่ได้ห่วงกับเขา
เหงาน้ำตาเป็นฟอง
บ่จองเขาคืนได้
คิดทำไมคิดไปเปล่าประโยชน์
อย่าไปโทษ ตัวเองเลยเธอจ๋า
ลืมเสียเถิด
ความหลังครั้งผ่านมา
เช็ดน้ำตา
เถิดน้องอย่าหมองมัว
คิดสั้นคิดหลอน ย้อนหลังกลับ
จะอาภัพอนาคตจะดับสูญ
เอาน้ำตาแก้ปัญหาไม่สมดุลย์
อย่าว้าวุ่นเรื่องคนอื่นยิ่งกว่าตัว
ยิ่งคิดยิ่งเหงาไม่เอาน่า
ทุกชีวาต้องพบหลบไม่พ้น
สุขทุกข์คู่กับโลกของคน
ตั้งต้นตั้งใจเช็ดน้ำตา
เซา ส่าหล่าน้ำตาราคาแพง
ให้มันแห้งจักเทือ
กลับมายิ้มระเรื่อ
เป็นแฟนอ้ายฮักกัน
อ้ายเท่านั้นฮักเจ้าอย่างจริงใจ
อย่าไปหวนความหลัง
นั่งงอน้อมือไว้
