บอกแล้วเตือนแล้ว
น้องแก้วไม่ฟัง
ไม่ลองทบทวนความหลัง
ครั้งก่อนอ้อนไปเมืองหลวง
น้องคืนบ้านนา
บอกว่าสาปแล้วเมืองหลวง
เจ็บใจจนซึ้งทรวง
เขาลวงเอาหรือนั่น
แต่แล้ววันนี้ น้องพี่เปลี่ยนไป
กลับลืมคำเคยพูดไว้
ฝันใฝ่ถึงเมืองสวรรค์
พ่อแม่แกห้าม
น้องเจ้ากลับทำหุนหัน
ผูกคอตายใต้ต้นจันทร์
น้อยใจเพราะความหวังดี
กรุงเอ๋ยกรุงเทพฯ
เจ็บแล้วยังไม่พอ
ถึงฆ่าตัวตายเชียวหนอ
สาวนาคงสิ้นศักดิ์ศรี
เขาลือทั้งบ้าน
แก้วนั้นเจ้าเป็นคนดี
กลับมาดับดิ้นชีวี
น้องพี่พ่อแม่อาลัย
อย่าหลงอย่าไหล ไปเลยสาวนา
กรุงเทพฯนั้นเป็นเมืองฟ้า
ยาพิษซ่อนอยู่ภายใน
รสหวานแต่นอก
เขาหลอกให้น้องตายใจ
อย่าเอาชีวิตจมตาย
เหมือนดังแก้วใจหลงกรุง
อย่าหลงอย่าไหล ไปเลยสาวนา
กรุงเทพฯนั้นเป็นเมืองฟ้า
ยาพิษซ่อนอยู่ภายใน
รสหวานแต่นอก
เขาหลอกให้น้องตายใจ
อย่าเอาชีวิตจมตาย
เหมือนดังแก้วใจหลงกรุง
