บัวน้อยลอยชูช่อ
รออรุณ
เหมือนรอไออุ่น
จากดวงสุริยา
เช่นเรียมหลงคอยกานดา
ไม่พบดวงหน้า
ร้าวอุราอาวรณ์
หลงรูป หลงจูบ
เพียงหมอน
ไม่มีชู้นอน
ร้าวรอนเดียวดาย
วอนสายลมช่วยบอก นงค์พงา
ขอวอนพร่ำว่า
อย่ามัวเอียงอาย
หากนอนหนาวเดียวเปลี่ยวกาย
พี่นี้ไม่หน่าย
หมายประโลมชมเธอ
เช้าค่ำฝันใฝ่ ละเมอ
พี่รักรักเธอ รักเธอใช่ลวง
ต่างคนต่างนอน เดียวดาย
จะหนาวตาย
นะเจ้าพุ่มพวง
ต่างคนต่างนอน เป็นห่วง
จนเดือนเลยล่วง
ประโยชน์อะไร
จนปีเลยล่วง
ประโยชน์อะไร
จงคิดตรองดูใหม่
ใจตรงกัน มิควรนอนสั่น
อยู่เดียวเปลี่ยวใจ
หากวันผันเปลี่ยนเวียนไป
จะร้าวทรวงใน
ไร้คู่เชยชิดชม
แม้วัยล่วงเลยจะตรม
ไม่มีชู้ชม ระทมจนแก่ตาย
ต่างคนต่างนอน เดียวดาย
จะหนาวตาย
นะเจ้าพุ่มพวง
ต่างคนต่างนอน เป็นห่วง
จนเดือนเลยล่วง
ประโยชน์อะไร
จนปีเลยล่วง
ประโยชน์อะไร
จงคิดตรองดูใหม่
ใจตรงกัน มิควรนอนสั่น
อยู่เดียวเปลี่ยวใจ
หากวันผันเปลี่ยนเวียนไป
จะร้าวทรวงใน
ไร้คู่เชยชิดชม
แม้วัยล่วงเลยจะตรม
ไม่มีชู้ชม ระทมจนแก่ตาย
