Kiedy padał deszcz niebo się nie litowało
Nigdy nie zapomniałem, gdzie ich w razie czego szukać
Zawieszonych na niebie, które lubią do nas mrugać
W niemalowane odpukać, w te nie zapalone
Jak te co miałem kiedyś na suficie przyklejone
Kiedy padał deszcz się nie litowało
Pamiętam te sny, w których Ciebie brakowało
I pod opuszczonym lasem była drogowskazem
Ty to mój pierwiastek i moje ciało niebieskie
Zobaczyłem gwiazdę, mam na jej punkcie obsesję
Czuję grawitację, jakbym odpalał Amnezję
Przypomnij mi modlitwę, w biegu po nieboskłonie
Nie obchodzą mnie inne odkąd jedną mam przy sobie
Ile mogę Tobie dać
Jak sam już nie znam siebie
Ile można latać w snach
Potem zapominać jak
Ile mogę Ci miłości dać
Jak sam nienawidzę już siebie
Ile można latać w snach
I zapominać jak modlić się do gwiazd
Ja bym się za Ciebie lał
On by Tobie kupił gaz
Wolę mało mówić, mała
Wszystko powie czas
Niewiele różni nas
Grasz, trzymasz moją stronę
Wierzę, że nie jesteś jak one
Nosisz koronę
Siedzę z nią na dachu kamienicy
Jest gorąca lipcowa noc
Może to nie wakacje naszych marzeń
Ale w powietrzu czuć magię, kiedy tulę ją
Słuchamy Phila Collinsa
A ona kładzie się na kocu
W pozycji sfinksa
Widać stąd cały Poznań
Ale wzrok na jej dżinsach
Podziwiałem jakiś rok ją na Insta
Ona rządzi w szpilkach i w trampkach
Chcę ją wziąć do trójmiasta
A stamtąd na Karpacz
Jadać w łóżku i knajpach
Kochać w przebieralniach
Chcę by była ostania
Moja gwiazda
Ile mogę Tobie dać
Jak sam już nie znam siebie
Ile można latać w snach
Potem zapominać jak
Ile mogę Ci miłości dać
Jak sam nienawidzę już siebie
Ile można latać w snach
I zapominać jak modlić się do gwiazd
I zapominać jak modlić się do gwiazd
Zapominać jak modlić się do gwiazd
