ช. โอ้ห้วยแก้วเป็นพยาน
สาบาน ว่าใจจะรักจริง
ไม่เปลี่ยนแปลง
อย่าแคลงคิดหวั่นเลยหนอ
ญ. ใจยังเกรงจะคิดลวงล่อ
เพียงพะนอแนบแล้วคงหน่าย
ช. พี่ไม่กลับกลาย
มั่นหมายใจโดยจริงจัง
ญ. เหลือจะเชื่อเบื่อคำสัญญา
ช. วอนว่าจงฟัง
ญ. แม้นสมดั่งใจแล้วคงชัง
ช. น้ำใจพี่ตั้ง ตรงตามสัญญา
ญ. รักจริงดังว่าน่าฟัง ไฉน
ช. เปรียบห้วยแก้วคู่ดอย
ไหลลอย หลั่งลงเสมอมา
ตลอดปี
ญ. แต่มี ทั้งขุ่นและใส
ช. ใจอาดูรขุ่นหมองตรมไหม้
เพียงยามใดที่น้องชังพี่
ญ. หากไม่ปรานี
ช. พี่นี้คงต้องตรอมตาย
ญ. แม้นใจเอื้อเชื่อคำน้ำใจ
ช. จะไม่เปลี่ยนกลาย
คล้ายน้ำตก หลั่งไหลไม่วาย
ญ. รักคงไม่หน่าย
แนบเพียงทุกครา
ช. ขอรักจนกว่า
ชีวาสลายนิรันดร์
ญ. แม้นใครใจเลวเลือนลืมคำ
ช. ขอจงจมน้ำ วังบัวบาน
ญ. หากใครซื่อตรง
รักจง ยืนนาน
ช. ขอจงพ้นผ่าน
โศกใจมัวหมอง
ญ. หากห้วยแก้ว แห้งไป
ช. น้ำใจ ไม่มีวันแล้งรัก
สลักลง
ญ. มั่นคง ขอคู่เคียงสอง
ช. มีเนินดินโขดหินเป็นห้อง
ญ. คือวังทองเสกสองครองใกล้
ช. หรีดหริ่งเรไร
กล่อมขวัญไพรเป็นเพลงโลม
ญ. เสียงน้ำหลั่งซ่าดังไหลริน
ช. พิณเทพประโคม
ญ. แสงโสมส่องเสมือนโคมใจ
พร้อม สองเรารักใคร่ในดงวิมาน
โสมลอยเป็นม่าน
ชื่นบาน นิรันดร์
