ช โอ้กุศล
ดลพี่มาพบเจ้า
ใจพี่ยังร้อนผ่าว
ความรักรุมเร้าคลั่งไคล้
ญ น้ำคำ
รักของคนเมืองใต้
จะจริงแท้แค่ไหน
สาวเชียงใหม่ครวญใคร่ถวิล
ช ชีพสลาย
ยังไม่คลายรักเจ้า
ญ จริงดั่งใจหรือเปล่า
หวั่นเกรงเคลือบเอาที่ลิ้น
ช รักจริง
เพียงหัวใจแดดิ้น
ไม่วายเว้นถวิล
มิสิ้นความรักได้เลย
ญ น้ำ ปิงล้นฝั่ง
ช ดัง รักพี่
เปี่ยมฤดี แล้วเจ้าเอย
ญ แล้ว คงละเลย
ไม่เหมือนเอ่ย
ช โอ้ทรามเชย
มิเคยแหนงหน่าย
ญ หน่อยเถิดนะ
คงจะไม่เห็นหน้า
ช ถ้าพี่เป็นเหมือนว่า
วานน้องฆ่าเสียให้ตาย
ญ สาบาน
ช จ๊ะ สาบานก็ได้
หากความรักสลาย
ขอตายในสายแม่ปิง
ญ รัก...
ช กันหวานชื่น
ญ เกรงขมขื่น
ชื่นกลับชังช้ำอกหญิง
ช น้องควรรู้ใจ พี่ทุกสิ่ง
เช่นแม่ปิงรู้จริงใจพี่
ญ หน่อยจะคร้าน
นานจะกลายหายชื่น
ช พี่ไม่ไปไหนอื่น
จะขอชื่นรักอย่างนี้
ญ อุ๊ยตาย อายเขาบ้างซิพี่
ช จูบฝากรักสักที
ช ญ ไว้เป็นสักขีแม่ปิง
