เปรียบเธอเพชรงามน้ำหนึ่ง
หวานปานน้ำผึ้งเดือนห้า
หยาดเพชร เกล็ดแก้ว แววฟ้า
ร่วงมา จากฟ้า หรือไร
หยาดมาแล้วอย่าช้ำโศก
พลอย คนทั้งโลกร้องไห้
หยาดเพชร เกล็ดแก้ว ผ่องใส
นั้นอยู่ไกล เกินผูกพัน
แม้ ยามเพชรหยาดจากฟ้า
ร่วงลงมา ฟ้าคงไหวหวั่น
ดวงดาว ก็พลอยเศร้า โศกศัลย์
มิอาจกลั้น น้ำตา อาลัย
เอื้อมมือคว้าหยาดเพชรแก้ว
เผลอรักแล้ว จึงฝันใฝ่
หยาดเพชร หยาดละออง ผ่องใส
แม้อยู่ใน ความมืดมน…
เอื้อมมือคว้าหยาดเพชรแก้ว
เผลอรักแล้ว จึงฝันใฝ่
หยาดเพชร หยาดละออง ผ่องใส
แม้อยู่ใน ความมืดมน…
