โอ้กุศล

ดลพี่มาพบเจ้า

ใจพี่ยัง

ร้อนผ่าว

ความรักรุมเร้า

คลั่งไคล้

น้ำคำ

รักของคนเมืองใต้

จะจริงแท้

แค่ไหน

สาวเชียงใหม่

ครวญใคร่ถวิล

ชีพสลาย

ยังไม่คลายรักเจ้า

จริงดั่งใจ

หรือเปล่า

หวั่นเกรง

เคลือบเอาที่ลิ้น

รักจริง

เพียงหัวใจแดดิ้น

ไม่วายเว้น ถวิล

มิสิ้นความรัก

ได้เลย

น้ำปิงล้นฝั่ง

ดังรักพี่

เปี่ยมฤดีแล้ว

เจ้าเอย

แล้วคงละเลย

ไม่เหมือนเอ่ย

โอ้ทรามเชย

มิเคย แหนงหน่าย

หน่อยเถิดนะ

คงจะไม่ เห็นหน้า

ถ้า พี่เป็นเหมือนว่า

วานน้องฆ่า

เสียให้ตาย

สาบาน

จ๊ะสาบานก็ได้

หากความรัก สลาย

ขอตาย

ในสายแม่ปิง

รักกันหวานชื่น

เกรงขมขื่น

ชื่นกลับชัง

ช้ำอกหญิง

น้องควรรู้ใจพี่ทุกสิ่ง

เช่นแม่ปิง รู้จริงใจพี่

หน่อย จะคร้าน

นานจะกลาย หายชื่น

พี่ ไม่ไปไหนอื่น

จะขอ ชื่นรักอย่างนี้

อุ๊ยตาย อายเขาบ้างซิพี่

จูบฝากรักสักที

ไว้เป็น สักขีแม่ปิง