พี่ปลูกเรือนหอเฝ้ารอคนงาม
ตั้งแต่เดือนสาม
ปีมะแม เฝ้าแต่คอยหา
ใจเจ้าไม่แน่
สิ้นปีมะแมแล้วยังไม่มา
สัญญากันไว้ ไม่เป็นสัญญา
พี่หลงคอยท่าอยู่หน้าเรือนหอ.
เจ้าเกิดปีไหนไยจึงหลอนหลอก
คงเกิดปีวอก
เธอจึงหลอก พี่ได้ลงคอ
น้องคนปีวอก
เจ้าจึงได้หลอกพี่คนปีจอ
ให้แต่งวันไหนแล้วไยให้รอ
นัดไว้ปีจอ เดือนเจ็ดวันจันทร์
.เดือนเจ็ดปีจอ
พี่รอสัญญา
สาวชาวบ้านนา
ไยไม่น่า จะมาหลอกกัน
พอสิ้นเดือนเจ็ด
ฝนขาดเม็ดลงไม่กี่วัน
ไอ้หนุ่มบ้านเหนือ ลงเรือมาหมั้น
มาหลอกลวงกัน เจ็บใจ เจ็บใจ
.พี่ปลูกเรือนหอเฝ้ารอคอยเก้อ
เพราะพี่มันเซ่อ
เธอจึงหลอก แม่ดอกมะไฟ
รักกันหลอกๆ
เชื่อคนปีวอก ช้ำใจช้ำใจ
จะจำจนฟ้าและดินสิ้นไป
หญิงใดปีวอก จะหลอกแก้ตัว
