Τις νύχτες

μπαίνεις

στα όνειρά μου

λες κι ήρθες σε

δικό σου κήπο

κι αν

μεγαλώσαν

τα φτερά μου

εγώ απ’ το πλάι σου

δε λείπω

εός αν είναι

εεεε....

Χιλιάδες άγγελοι με τ’ άσπρα

κλωνάρια λησμονιάς μοιρά ουν

κι από το σώμα μου σαν άστρα

παιδιά δικά σου ανάσες βγά ουν

εός αν είναι

εεεε....

Οι φίλοι μου όλοι εδώ και χρόνια

ευγάρια γίναν φτιά αν σπίτια

μονάχα εμένα χάσκει ακόμα

χωρίς μια στέγη ετούτη η αλήθεια

εός αν είναι

στις φλόγες να καείς

κι απ’ το δάκρυ μου φωτιά να πιεις

δεν μπορείς μια ωή καρδιά να συγχωρείς

εός αν είναι κι αν μ’ αγαπάει κανείς

εός αν είναι κι αν μ’ αγαπάει κανείς