เพลง: มณีในกล่องแก้ว

ศิลปิน: ปู่จ๋าน ลองไมค์

แสงประกายแวววับจับตา

เมฆขลาใยลืมแก้วดวงนี้เอาไว้

หากดวงดาราประดับฟ้าสดใส

ดวงใจจึงผ่องอำไพเช่นแสงดาว

เมื่อฉันมองดวงมณีจึงคลายมองดาวยามราตรี

แต่ฉันก็รู้สึกดีแม้ไม่เคยได้สัมผัส

ไม่ได้เชยเพียงได้ชมก็สุขสมในอุรา

ปรารถนาได้เพียงมองเธอข้างเดียว

จะยืนอยู่ตรงนี้แม้ทำได้เพียงมอง

มิอาจจองเป็นเจ้าของครองหัวใจ

เกินใจจะไขว่ขว้ามิอาจเอื้อมมือของฉันไป

สุขใจเพียงได้มองเจ้ามณี

ในภวังค์ดั่งแสงสะกดใจ

อาจดุจแมลงเม่าเข้ากองไฟเป็นเช่นนั้น [02:04.77]ครู่ครั้งหากได้เชยเหมือนลมเผยพัดกังหัน

แมลงเม่านั้นก็ยอมตามดังใจปอง [02:18.03]เมื่อฉันมองจากตรงนี้จึงเห็นแสงดาวเพียงริบหรี่

แต่ฉันก็รู้สึกดีแม้ไม่เคยได้สัมผัส

ไม่ได้เชยเพียงได้ชมก็สุขสมในอุรา

ปรารถนาได้เพียงมองเธอข้างเดียว

จะยืนอยู่ตรงนี้แม้ทำได้เพียงมอง

มิอาจจองเป็นเจ้าของครองหัวใจ

เกินใจจะไขว่ขว้ามิอาจเอื้อมมือของฉันไป

สุขใจเพียงได้มองเจ้ามณี

เมื่อมองเท้าที่อยู่ในตรมก็สุขสมในอุราฉัน

แม้เท้าเปื่อยดินเปื่อนโคลนก็สุขล้นในเพลานั้น

หมายมองแม่มารศรีโอเมฆขลาที่อยู่ในฝัน

จักใคร่ได้ดวงจินดาโผนโจนเมฆามันช่างน่าขัน

เพราะแก่นแท้แห่งความรักที่เราต่างมีนั้น

มิใช่เป็นการครอบครองแต่การได้มองหนึ่งอนงค์นั้น

มิอาจจะไปสัมผัสให้เธอเปื้อนตรมเพราะว่ามือฉัน

จึงมองเธออยู่ไกลๆให้เธอคงไว้ซึ่งความงามนั้น

จะยืนอยู่ตรงนี้แม้ทำได้เพียงมอง

มิอาจจองเป็นเจ้าของครองหัวใจ

เกินใจจะไขว่ขว้ามิอาจเอื้อมมือของฉันไป

สุขใจเพียงได้มองเจ้ามณี

จะยืนอยู่ตรงนี้แม้ทำได้เพียงมอง

มิอาจจองเป็นเจ้าของครองหัวใจ

เกินใจจะไขว่ขว้ามิอาจเอื้อมมือของฉันไป