ลูกรักตั้งแต่เจ้าจากพ่อไป
ไม่รู้อยู่แห่งหนใด
คิดถึงกอดสังขารห่อเหี่ยวใจ
ไม่รู้เมื่อใดจะได้เจออีกครั้ง
พ่อเฝ้าคอยโรยแรง
รอคอยด้วยหวัง
สักครั้งที่ลูกจะหวนมา
เรี่ยวแรงก็ร่วงโรย
โรคภัยคืบคลานหา
เวลานั้นใกล้มาถึง
ลูกรักหากรอให้ถึงวันนั้น
คงไม่ทันดูใจพ่อแล้ว
จะฟูมฟายเสียใจไยดวงแก้ว
พ่อจากไปแล้วไม่นานลูกก็ลืมเลือน
ไม่ต้องมาเคาะฝาโลง
พ่อคงไม่ได้ยินเสียงเจ้า
ไม่ต้องกลัวว่าพ่อจะเหงา
เมื่อคราวที่พ่อหลับตา
ไม่ต้องมาทดแทนคุณหลังพ่อจากลา
ขอเพียงลูกกลับมาส่งพ่อขึ้นฟ้าเบื้องบน
ไม่ต้องมาเคาะฝาโลง
พ่อคงไม่ได้ยินเสียงเจ้า
ไม่ต้องกลัวว่าพ่อจะเหงา
เมื่อคราวที่พ่อหลับตา
ไม่ต้องมาทดแทนคุณหลังพ่อจากลา
ขอเพียงลูกกลับมาส่งพ่อขึ้นฟ้าเบื้องบน
เจ้านั้นภาระคงมากมาย
มากจนเกินมาดูใจพ่อ
เหลือเพียงอธิษฐานที่ขอ
ชาติหน้ารอเป็นลูกพ่อหรือจะมีจริง
ไหว้วอนก่อนหมดลมหายใจ
ขอเพียงธูปดอกสุดท้ายจุดไว้ให้พ่อ
