Jak urosnę to tu wejdę na stół
Stanę na palcach i sięgnę po klucz
Więcej już nikt nie powie mi
Że nie mogę wyjść i otworzę drzwi
Jak urosnę to was przez pasy sam
Wezmę za rękę tam nie znajdą nas
I na końcu świata trzy przystanki stąd
Zbuduję nam dom na drzewie
Rodzice znów bawią się suto i wszystko
Im miesza się grubo jak kaczor pluto
Przez ścianę słyszę imprezę
Potem cisze i leżę i czekam aż wrócą
I tyle ze wspomnień z dzieciństwa
Mam filtr tak auto immunologiczna
Na świństwa różne blokada w kablówce
Kod cztery zera a myśli wciąż puste
Weź koc i poduszkę do lasu cię wezmę
Pośpiewać dziecięcą piosenkę
Sam nie wiem czy urosłem wreszcie
Chcę zmieniać świat na lepsze
Więc chyba wciąż jestem dzieckiem
Po czterdziestce umiem jeść sam widelcem
Sam pakuję tornister i sam myję ręce
Ale wciąż oczekują tu więcej
Jak urosnę to tu wejdę na stół
Stanę na palcach i sięgnę po klucz
Więcej już nikt nie powie mi
Że nie mogę wyjść i otworzę drzwi
Jak urosnę to was przez pasy sam
Wezmę za rękę tam nie znajdą nas
I na końcu świata trzy przystanki stąd
Zbuduję nam dom na drzewie
Niczego nie złożysz tutaj tak jak w instrukcji
Na zdjęciu, brak elementów zabawek
Trzeba oddawać pięć klocków z dziesięciu
I to się nazywa podatek
A klocki są teraz z pieniędzy
Wszystko ma swoją atrapę
Gubię je na dodatek jak kiedyś
Więc chyba znów musze odsunąć kanapę
Mam teraz pracę, parę nowych koleżanek
Brakuje kolegów starych
Ciut inaczej dzisiaj już patrzę, przyznaję
Na bawienie się z dziewczynami
I chociaż wciąż jestem mały kiedyś urosnę
Chodź pokażę ci skały
Można z nich skakać parami
Chyba że ty już urosłaś i nie chcesz się bawić
Jak urosnę to tu wejdę na stół
Stanę na palcach i sięgnę po klucz
Więcej już nikt nie powie mi
Że nie mogę wyjść i otworzę drzwi
Jak urosnę to was przez pasy sam
Wezmę za rękę tam nie znajdą nas
I na końcu świata trzy przystanki stąd
Zbuduję nam dom na drzewie
