Kalbim ağlıyor ANNE
sıcak bir mevsimin adı
dediler benim için anne
çok ezdiler ne çok
üzdüler beni bir bilsen
zamandan yoksundum
kimseleri bilmezdim
biraz talihsiz olsa da adım
kimseye hesap soramadım
en ağır yarayı alsada
kalbim sus dedin hep anne
sus dedin
hep sızladı sol yanımda
bir yerlerim
kimseler bilmedi aslında
hem öksüzdüm hem de yetim
sıcacık bir tebessümdü belki
sevdalarımdan beklentim
acıları avuçlarımda biriktirdim
yut dedin yuttum anne
yut dedin yuttum anne
bir çöl ortasında kaldım
şimdi bir yudum su istesem
verenim olur mu ki
dört bir yanım bilindik
yüzlerle çevrili
hangi yana dönsem oluk oluk
kan sızıyor yaralarımdan
bir açıp baksalar kalbimi
kalbim ağlıyor anne kalbim
kalbim ağlıyor
ağlıyor anne
güneşi unuttum dünde,ay hiç
doğmuyor doğduğum şehirde
inadına hep kış mi mevsimler
hiç gelmez mi gönlüme bahar
oysa!hani baharda doğmuştum ben
söyle güllere anne,
açmasınlar söyle güllere
kokmasınlar!
hep dallarında solsunlar
ben solarken;onlar bana
hiç acımadılar acımadılar
acılarımı serdim yıllara,
toprağa gömdüklerimi
saymıyorum bile
umut rüzgarları esmezken gönlüme
boyun büktüm yine
ezberimde kalan herşeye
kalbim ağlıyor anne...
yanlızlığımın mahseninde
kalbim ağlıyor
ağlıyor anne ağlıyor
hiç büyümeyim dedim!
olmaz dedi hayat
peki ne suçum vardı anne!
kalbim beni düşman etti kendine
şimdi sıralasam sana,
yine sus dersin bana
bu defa susturma beni anne
bırak bırak konuşayım....
bir kezde ben anlatayım
halden anlamaz yüreğim
çok hasta anne cok hasta
dokun uzaklardan bana.
hadi dokunsana bak !
kalbim ağlıyor anne
bir ip çektim boğazıma
ben ölüyorum anne!
ben ölüyorum
bu defa susturma beni anne
bırak konuşayım
bir kezde ben anlatayım
halden anlamaz yüreğim
çok hasta anne cok hasta
dokun uzaklardan bana.
hadi dokunsana Bak !
kalbim ağlıyor anne
bir ip çektim boğazıma
ben ölüyorum anne
ölüyorum
ölüyorum
